Niemand weet dat ik een mens ben...

Voor ik begin met mijn blog wil ik deze week uitleggen waarom ik voor dit boek gekozen heb.
Studeren aan de lerarenopleiding van de PHL geeft je een heleboel ervaringen en herinneringen. Waar ik vaak aan terug denk is de allereerste stage-les PAV. Mijn onderwerp was vluchtelingen. Ik moest dit onderwerp geven aan de tweede graad. Ik had me slecht ingelezen en was niet goed voorbereid op vragen van de leerlingen. Het toeval wou dat er een vluchteling in de klas zat die me helemaal onder tafel sprak. Daarom wil ik eens weten hoe het juist zit met de vluchtelingen in ons land. Ik wil bijleren en voorkomen dat ze me nog een keer onder tafel spreken! Dus: laat de informatie maar komen!

Welk aspect van vluchten is het ergste?
Door wie worden de minderjarige vluchtingen opgevangen?

Weet je even niet wat te doen - maar zolang je de lerarenopleiding volgt, weet je wel wat te doen - dan moet je eens surfen naar een nieuws-website. Ik heb gesurfd naar www.gva.be, als zoekterm heb ik 'vluchtelingen' ingegeven. Je botst vervolgens op honderden artikels over vluchtelingen. Ik haal de interessante krantenkoppen eruit:
- Sterke stijging aantal minderjarige vluchtelingen

- Asielzoekers belanden opnieuw op straat
- Bijna 200 vluchtelingen sterven op vluchtelingenboot
- ...
Ik durf te wedden dat we wel eens vloeken 'Blijf toch in uw eigen land!'. Ik ben er echter van overtuigd dat de vluchtelingen niet voor niets naar ons land komen. Ik wil weten waarom ik de volgende keer zeker niet mag zeggen: 'Blijf in uw eigen land!'
Ik ga verder op onderzoek!

Vluchteling word je niet, het overkomt je!
 Ik moet niet ver zoeken om te ontdekken dat vluchtelingen op zoek zijn naar een beter leven. Over vluchtelingen bestaan een heleboel vooroordelen. We denken maar al te vaak dat ze naar hier komen om te profiteren. België is ten opzichte van hun thuisland een rijk land met heel goede sociale voorzieningen. Ze vluchten uiteraard niet zomaar. Ze laten in hun land veel achter en keren wellicht nooit nog terug. Waarom vluchten ze dan?

Ze verlaten hun thuisland uit angst, en omdat ze gevaar lopen. Dit gevaar kan verschillende oorzaken hebben: politieke, religieuze, militaire of andere oorzaken. Let wel op: er is een groot verschil tussen vluchtelingen en mensen die weggaan uit hun land wegens economische redenen. Veel mensen scheren beide groepen ten onrechte over dezelfde kam.

In het speciaal ga ik aandacht hebben voor minderjarige vluchtelingen. Ieder jaar opnieuw arriveren in ons land meer dan duizend minderjarige vluchtelingen die niet begeleid

zijn. Ze komen op een relatief lage leeftijd ons land binnen. De gemiddelde leeftijd van een

jonge vluchteling is 15 jaar. Ze komen uit alle hoeken van de wereld. Vaak hebben ze verschrikkelijke dingen meegemaakt en dragen ze een heel verhaal met zich mee. Niet iedereen komt

uit vrije wil naar België. Soms worden ze verplicht en in ons land aan hun lot overgelaten. Niemand vangt hen hier op. Ze komen vervolgens terecht in een opvangcentrum of bij familie en vrienden. Veel vluchtelingen zien België echter alleen maar als een tussenstop. Ze willen hier niet lang blijven. De meesten willen naar de andere kant van het kanaal, namelijk Groot-Brittannië.

Enkele van hen komen naar hier met het vliegtuig. Dit is niet iedereen gegund.

Een groot deel komt naar hier door 'bereidwillige' mensensmokkelaars, die daar enorm veel geld voor krijgen. De omstandigheden waarin de kinderen verkeren waarin ze ons land binnen komen zijn vaak ondermaats! Neen, naar België komen is voor hun echt géén luxe-vakantie.

Eerder heb ik gezegd dat de jongeren hier aankomen en dat ze door niemand worden opgevangen. Dat is niet helemaal waar. Ze kunnen terecht in een opvangcentrum. Eerst en vooral komen ze terecht in een observatie- en oriëntatiecentrum. Dit is de eerste fase van het proces. Vervolgens krijgen zij een voogd aangewezen. Een voogd is iemand die de niet-begeleide minderjarige vluchteling steunt in verschillende processen. In de eerste plaats moet de voogd de vluchteling bijstaan in alle procedures en deelnemen aan alle verhoren in samenwerking met de advocaat die aan de minderjarige is toegewezen. Deze advocaat werkt meestal pro-deo. Dit betekent dat de cliënt zelf niets moet betalen. Ze moeten eveneens een asielaanvraag indienen. In belang van de minderjarige is het ook belangrijk dat de voogd er op toeziet dat alles wel volgens de wet gebeurd. De voogd neemt ook een taak als ‘mama’ op zich. Ze waken erover dat de minderjarige naar school gaat, de nodige zorgen krijgt, een gepast dak boven zijn hoofd heeft, … Voor veel vluchtelingen is één aspect heel belangrijk: hun familie terugvinden. De voogd zal er dus ook alles aan doen om de familie van de minderjarige niet-begeleide vluchteling terug te vinden. Ze brengen eveneens van tijd tot tijd verslag uit over de toestand van de minderjarige. Het is belangrijk dat de bevoegdheden over deze informatie beschikken. Tien jaar geleden besliste de Raad van Europa dat de lidstaten van Europa in hun nationale wetgeving een voogdijsysteem voor minderjarige niet-begeleide vreemdelingen moesten opnemen. Dit moest gerealiseerd zijn voor 1999. In ons land is die regeling er pas in 2004 gekomen. De dienst voogdij van de Federale Overheidsdienst Justitie erkent de voogden. Deze dienst volgt eveneens de voogden op.

Een voogd is één belangrijk punt maar een goede opvang is ook belangrijk. Dit is echter gemakkelijker gezegd dan gedaan. België doet er echter alles aan om het de mensen naar hun zin te maken en ze op lange termijn een beter leven te geven...


Dit is een beperkte blog qua achtergrond informatie. Je kunt meer lezen in de volgende post over dit onderwerp!

Liefs